MUSIM HAJI

Salam. Baru ari ni koi ade peluang nulis semule. Selame ni ade juge kek nye rase tak selese.

Dalam tanpa kite sedari, musim haji telah tibe pulok. Koi pegi musim lalu rasenye baru je lagik. Tapi betullah kate nabi, dunia makin jauh dan akhirat makin dekat.

Dalam seminggu due ni, tak banyak akyiviti yang koi lakukan, hanye ade sesekali ceramoh badal, walau agok menarik tapi payoh jugek nok dapatkan peserta. Syukur due tige minggu ni, anok koi boleh bantu, mereka cuti sem. Kek nye minggu depan mereke balik dan koi kene buat sendiri.

Selama hampir setahun memendam rase, tiada pendapatan tetap, sebab tiade keje tetap, namun syukur koi rase macam biase je. Koi pun heran, duit takde masuk keknye koi boleh servive, bayar bil dan lain-lain berees. Itulah kesan dari keimnanan yang tinggi, sabar dan redho. Kehidupan penuh keberkatan dan kesejahteraan.

Sekali koi fikir semule, apekah sebenonye yang koi cari. Keje, ade, pendapatan lumayan, keluarge dan rumoh tangge ok. Sehingge koi diperlakukan oleh rodong sendiri untuk mencari sesuatu, tetapi nampoknye habok pun tarak. Itulah nilai persahabatan. Adakah kite bersahabat kerana sesuatu atau lain dari Nye. Mungkin blog koi juge memainkan peranan dalam memisahkan erti persahabatan. Tapi kalau kite jentelmen, ape salahnye bersemuke atau meneruskan persahabatsn seperti biase, walau putus dalam kerjaye.

Sekurangye bertanye kabo, atau rase disuare hati. Tapi itulah ego, siape boleh mengalahkan ego sendiri. Betulah kate Nabi, yang dibimbangi ialah menurut hawe nafsu dan panjang angan-angan.

Ok selepas cuti raye due minggiu kuliah berjalan seperti biase, maghrib dan subuh. Nampoknye kesan ramadhan tiade banyok berubah. Kalau dulu subuh hampir memenuhi 3 - 4 saf tapi sekarang kembali seperti biase, 1 atau paling kuat 2 saf sahaje. Apelah agoknye pengajaran ramadhan kepade kite.

Ok kite jumpe lagi lain kali. Kalau ade peluang boleh sembang terus.

Selamat menunaikan haji kepade semue jamah yang terpilih. Syukur. Minggu depan koi mula bertugas semula. Wassalam.